Waarom krijgt Amerika zo vaak boetes van de EU?
Het verhaal achter die gigantische GDPR-boetes
Wie het technieuws volgt, heeft de koppen vast wel gezien:
- "Meta krijgt €1,2 miljard boete onder de GDPR"
- "Amazon beboet met €746 miljoen voor privacyovertredingen"
- "Google opnieuw onder vuur van Europese toezichthouders"
En bijna elke keer draait het om een Amerikaans bedrijf.
Is de EU simpelweg uit op Amerikaanse bedrijven? Of zit er meer achter?
Het antwoord is interessanter dan je misschien denkt.
🌍 Een botsing tussen privacyculturen
De eerste reden is simpel: De EU en de VS kijken heel anders naar privacy.
- In de Europese Unie is privacy een fundamenteel mensenrecht.
- In de Verenigde Staten wordt privacy vaak gezien als een consumentenrecht.
Dat verschil zit diep verankerd. Het beïnvloedt hoe bedrijven met data omgaan, hoe wetten zijn geschreven, en hoe serieus toezichthouders handhaven.
Wanneer Amerikaanse bedrijven hun praktijken niet aanpassen aan de strengere Europese normen, ontstaan er snel conflicten.
🏢 Grootte en impact tellen mee
Toezichthouders richten hun beperkte capaciteit op plekken waar ze de grootste impact kunnen maken. Dat betekent vaak grote techbedrijven, omdat:
- Ze enorme hoeveelheden persoonsgegevens verwerken
- Ze grote invloed hebben op het dagelijks leven van mensen
- Hun werkwijze de standaard zet voor hele industrieën
Een boete voor een kleine lokale speler heeft lokaal effect. Een boete voor een techreus verandert wereldwijd gedrag.
Het draait dus niet om nationaliteit. Het draait om schaal, risico en verantwoordelijkheid.
🔄 De geschiedenis van twijfelachtige datatransfers
Een andere belangrijke factor is het slepende dossier rondom trans-Atlantische datatransfers:
- De oude Safe Harbor-overeenkomst werd ongeldig verklaard.
- De opvolger, Privacy Shield, werd ook vernietigd.
- Zelfs Standard Contractual Clauses liggen inmiddels onder vuur.
De EU maakt zich grote zorgen dat persoonsgegevens die naar de VS worden gestuurd, onvoldoende beschermd zijn tegen toegang door Amerikaanse inlichtingendiensten.
Veel Amerikaanse bedrijven worstelen nog steeds om hieraan te voldoen, wat leidt tot waarschuwingen, onderzoeken en uiteindelijk boetes.
⚖️ GDPR veranderde de spelregels
Voor GDPR waren boetes voor privacyovertredingen zeldzaam en laag.
Met GDPR veranderde dat drastisch:
- Tot €20 miljoen, of
- Tot 4% van de wereldwijde jaaromzet (wat hoger is)
Voor grote techbedrijven kan dit neerkomen op boetes van miljarden euro’s.
En omdat GDPR geldt voor elk bedrijf dat data van Europese burgers verwerkt, ongeacht waar het bedrijf gevestigd is, vallen ook Amerikaanse bedrijven onder de regels.
🧠 Is dat oneerlijk?
Niet echt.
De EU past haar wetgeving toe op gedrag, niet op nationaliteit.
Europese bedrijven krijgen ook boetes wanneer ze de regels overtreden. Maar Amerikaanse techgiganten:
- Hebben vaak veel grotere gebruikersbases
- Vertrouwen zwaar op persoonsgegevens als businessmodel
- Hebben een geschiedenis van het oprekken van juridische grenzen
Dat trekt nu eenmaal extra aandacht.
🔍 Wat dit betekent voor kleinere bedrijven
Zelfs als je geen Google of Meta bent, is de boodschap duidelijk:
- Privacy is geen optie meer.
- Internationale datatransfers zijn serieuze risico’s.
- Toezichthouders worden steeds actiever.
Ook kleine en middelgrote bedrijven moeten privacy vanaf het begin serieus nemen.
Goede datahuishouding is niet alleen voor de grote jongens. Het is essentieel voor iedereen die persoonsgegevens verwerkt.
ToolHive helpt je leveranciers te documenteren, datastromen in kaart te brengen en een solide compliancebasis op te bouwen. Start vandaag nog je gratis proefperiode en neem controle over je compliance.